Odszkodowania dla zesłanych do ZSRR w latach 1936-1956

Opublikowano: 21.08.2020
Finanse publicznePomoc społecznaZadośćuczynienie historyczne
Ustawa wprowadza jednorazowe świadczenie pieniężne dla osób zesłanych lub deportowanych przez władze ZSRR w latach 1936-1956, które posiadają obywatelstwo polskie i uzyskały odpowiednią decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Kogo dotyczy?

Osoby zesłane lub deportowane przez władze ZSRR w latach 1936-1956Osoby posiadające status kombatanta lub osoby represjonowanejObywatele polscy będący ofiarami represji sowieckich

Najważniejsze zmiany

  • Wprowadzenie jednorazowego świadczenia pieniężnego w wysokości 200 zł za każdy miesiąc represji (minimum 2400 zł)
  • Zwolnienie świadczenia z podatku dochodowego
  • Wyłączenie świadczenia spod egzekucji i niewliczanie do dochodu uprawniającego do innych świadczeń
  • Określenie procedury składania wniosków i wypłaty świadczeń
  • Możliwość wypłaty świadczenia za granicą w walucie wymienialnej

Praktyczne skutki dla obywateli

Średni wpływ - Osoby represjonowane przez władze ZSRR otrzymają konkretne wsparcie finansowe jako formę zadośćuczynienia za doznane krzywdy. Minimalna kwota świadczenia wynosi 2400 zł, a maksymalna zależy od długości okresu represji. Świadczenie jest wolne od podatku i nie wpływa na uprawnienia do innych świadczeń socjalnych. Beneficjenci mogą otrzymać pieniądze również mieszkając za granicą.

Terminy i wdrożenie

Wejście w życie ustawy
20.09.2020
Rozpoczęcie przyjmowania wniosków
20.09.2020
Wypłata świadczeń
w ciągu miesiąca od doręczenia decyzji o przyznaniu świadczenia

Kontekst

Ustawa stanowi element polityki państwa polskiego zmierzającej do zadośćuczynienia osobom represjonowanym przez władze sowieckie. Jest formą uznania krzywd doznanych przez Polaków deportowanych i zesłanych do ZSRR w okresie 1936-1956, w tym ofiar masowych wywózek z terenów wschodnich II Rzeczypospolitej.

Powyższe podsumowanie zostało wygenerowane przy pomocy sztucznej inteligencji (Claude AI) na podstawie pełnej treści ustawy. Ma ono charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowi oficjalnej interpretacji przepisów prawa. W celu uzyskania wiążących informacji, należy zapoznać się z pełnym tekstem ustawy.